A MULLER LOITADORA E SINDICALISTA

Queridos lectores, nesta nova entrada que publico trata da muller, pero non so dende un punto de vista na que esta traballa no campo ou no mar, senón dunha muller traballadora, de como esta muller pasou a crear o  mundo sindical galego.

Dende sempre a muller labrega foi a espiña dorsal de Galiza. Esta muller mantivo durante séculos a cultura, a lingua... a nosa diferenza ante o mundo que nos rodea. Os homes recaian nas servidumes da emigración ,e é sobre elas onde sobreviviu e sobrevive  a nosa nación.

Na costa Atlántica dende Coruña ata Vigo, a man feminina sempre foi a protagonista en todas as fases do desembarco do peixe nos molles ata a venta, estas cada noite levaban nas súas cabezas ou nos carros o peixe que venderían o dia seguinte nas prazas galegas.

Pero é no mundo das conserveiras onde as traballadoras galegas teñen iniciativa. Son elas as fundadoras das primeiras asociacións sindicais, dende Ribadeo ata a Guardia foron a vangarda dende o século XIX ata a chegada da ditadura no 1936 onde foron reprimidas elas e as súas familias, mais ainda con todo iso, son elas as que levan a maior parte do movemento sindical  galego ainda hoxe en dia.

Foron elas as que crearon o mundo sindical xa que eran as que traballaban nas fabricas e víanse independentes xa que seus pais e maridos estaban na emigración e eran as que se levantaban de madrugada por ir traballar no mar, as que entraban en cólera por mor de que lles quitaban as súas terras para facer estradas, son elas as que loitaron polos seus dereitos...

Elas son a memoria de Galiza, coas súas enrugas, feridas, ollares perdidos... non haberá un xeración tan loitadora coma elas, coma a das nosas nais e avoas.

Para min as traballadoras das conservas sen dubida foron as que loitaron contra o patrón e crearon o movemento sindical galego.

Que creedes? As mulleres son as que sacaron a Galiza adiante? Foron elas as que impulsan o movemento sindical e loitan polos seus dereitos? Ou foron os homes? Ou ambolos dous? Ou antes eran elas, pero agora e cousa de todos o sindicalismo galego?

Un saúdo,

Andrea Fernández