ENTREVISTA A UNHA EX MARISCADORA.

Queridos lectores, deixovos aquí unha entrevista feita á ex mariscadora Fina Vázquez López de 67 anos, e tamén unha pequena opinión do ex mariscador Gabriel Carrera Salgado sobre algunha das cuestións feitas na entrevista.

Espero que vos sexa de interese!

·         Agora que está retirada, como transcorre un día de semana normal para vostede?

-     Pois sigo unha rutina de ir a mercar á praza tódolos días pola mañá, e pola tarde dedícome ás labores da casa ou da horta. 

·         Como era a xornada laboral á que vostede se expoñía? Cal foi a súa idade de comezo e de retirada de dito traballo?

-        Normalmente se traballaba entre tres e cinco días á semana dependendo da marea, e as horas que se traballaban por día serían unhas catro aproximadamente. 

-    Eu comecei a traballar moi nova, con 20 anos, e retireime ós 65 anos, polo que  podo dicir que dediquei unha boa parte da miña vida a este traballo.

·       Con que variedade de mariscos traballábades? Canto se podía recoller como máximo nun día? Como se distribuía isto no mercado?

-    Nós iamos recoller ameixa fina, ameixa xapónica, berberecho e ameixa babosa, e como máximo podíamos recoller 7 Kg ó día. 

-    A maneira de distribuír todas estas mercancías era a través dun intermediario que o lanzaba ó mercado.

·         Que impedimentos podería atopar vostede nun día normal de traballo?

-       Pois sobre todo os temporais, as mareas ou a toxina do marisco.

·         Como cambiou o modo de mariscar nos últimos anos? 

-       Non se aprecian moitas diferenzas porque se segue traballando por terra e a técnica e a mesma, cun sacho e cun cubo.

·    Como cre vostede que valoraba e valora a xente este traballo? Que porcentaxe de poboación ocupaba e ocupa aproximadamente?

-       Eu creo que sempre foi una traballo pouco valorado tanto antes como agora, e que a xente recorría a el por necesidade.

-  A porcentaxe de poboación ocupada neste sector variou bastante con respecto a cando eu comecei a traballar. Fai uns 40 anos este sector tería ocupado un 65 % da poboación, e hoxe en día non chega nin ó 5 %.

·         Cal era a proporción de homes e mulleres no traballo propiamente dito?

-  Máis ou menos a proporción era  a mesma, pero a diferenza era que a flote predominaban os homes, á rañeira ían moi poucas mulleres.

·   Cre que se está perdendo a tradición ou que as maquinas chegaran a substituír o traballo das mulleres neste sector?

-   Eu creo que vaise perdendo porque antes había máis xente  dedicada a estas tarefas, era o primeiro sector, o que máis poboación ocupaba.

·         Se transmitiu esta tradición de pais a fillos?

-   Os meus fillos e o meu home nunca se dedicaron a isto profesionalmente, pero si como pasatempo.

·         Gustaríalle haber traballado doutra cousa ou sempre se decantou por este traballo?

-   Eu tiven a oportunidade de traballar en moitos oficios pero a min gustábame ir a mariscar, non traballei nisto por necesidade.

•       Prefire a vida na cidade ou no medio rural?

-    Sen lugar a dúbida no medio rural, porque gozo dunha tranquilidade que non se me ofrece no medio urbano.

En contraste á entrevista de Fina, Grabriel Carrera Salgado, tamén ex mariscador, cre que había e segue habendo máis mulleres na tarefa de mariscar, e que se decantaban por este traballo porque era moi ben pagado e había moitos postos. A diferenza de Fina, Gabriel cre que a tradición non se está perdendo e que sucede todo o contrario, que a xente demanda cada vez máis este traballo.

Ti que opinas disto? Estás de acordo con Fina ou con Gabriel?

Un saúdo.

Andrea Carrera